Hiçbir şeyin her şeyi
Ben uyurken ve kitap okurken müzik dinleyemem. Uyurken zaten müzik dikkatim uyku tadımı kaçırır. Dahası ani ses değişimleri, yükselişleri sıçratır. Bu da uyku olmaz. Kitabı da zevk için okuyorken dikkat toplamakta zaten zorlanan insan olarak müziğe de dikkat payı veremem.
Ama bugün az farklı oldu.
Yorum BırakÖyle korkuyorum ki bazen yaptığım, ortaya koyduğum eylemin alabileceği tepkiden, kaybolmak, kaçmak, yok olmak istiyorum. Pişmanlık gibi değil, onu anlatabilirim ayrıca. Bu korku. Olmasın akla gelen kötü şeyler korkusu.
Yorum BırakNefes alıyorsun, veriyorsun, duruyorsun. Duruyor musun nefes alırken hiç? Ben duruyorum bazı bazı. Yoo, sebepsiz. Hava ağırken, ben ağırken, durumlar da. O zaman durmak zor gelmiyor, zamanın akmasını da pek istemiyorum herhalde. Bi’ anlık sadece. Belki aşağıyı izlerken.
Sonra devam ediyorsun, ediyorum. Her zamanki gibi. Bu zaten sıradan, geneli parçası. Zaten devam edecektin, zaten geçecekti zaman da yine. Fark etmedi.
“Naapıyorsun?!” diyorum kendime habire. Ne edersem edeyim. Hepsi buna varıyor. Ama hiçbir şey yapmayıp, hiçbir şey hissetmeyip, hiçbir şey yaşamamış gibi her şeyi unutup düz devam etmek… Bunu nasıl yapabiliyorum ben?
Yorum BırakÇok az kişi, çok az şeyi biliyor. Ama bildikleri doğru, bana bakınca gördükleri de. Diyorlar ki yanlış bu, böyle olmamalı. Sen yanlış yapıyorsun kendin için. Haklı olmalılar diyorum, neticeye bakınca mutlu değilim. Biri uzman zaten, bana çözüm yolunu çıkartalım diye kendim iletemişim. Bozuk diyorsa bozuktur.
Ama öyle mi ki?
Yorum BırakAkşam üzeri güzelliğinde arabama giderken yanımdakine dedim ki şimdi çimlere uzansam. Hafif esinti olsa… Ağaç tam üstümde değil de az ileride görüşüme girse dalları sallanırken. Ben de böyle gökyüzünü izlesem… Yatsam öylece, yapmadım yıllardır hiç. Bomboş alan, uçsuz gibi gelen… Gökyüzü bugün o kadar temiz mavi değil, ama tertemiz olsa, canlı…
Yorum Bırak