İçeriğe geç

Ay: Nisan 2018

Zevk yalnızlığı

Aslında başlık her şeyi anlatıyor da bunun ne kadarı doğaldan geliyor, ne kadar kişi tarafından oluşturuluyor acaba? Ben bu kısma takıldım. Çünkü şimdi içinde olduğum durumlara bakınca çok tercih ettiğim şey de değil sanki.

Yorum Bırak

Rahatlatan Adamlar

Yok yok, masörlerden bahsetmiyorum – espritüel anımda değilim öyle. Ya da psikolog, psikiyatrist, dert ortağı, kanka, sevgili, aşk ve benzeri adamlardan da. Hayır efendim, hayır, Leonard Cohen gibi genel rahatlatan ya da Lou Reed gibi güvenli (?) liman olanlardan da. Neyden mi bahsediyorum? Mini rolleri ile insanda kendilerine hayranlık uyandıran, dinlenen şarkıda rahatlığı verenlerden. Hayal kırıklığı mı oldu? Çok peşin hükümlüsünüz.

Yorum Bırak

Ya tek istek huzursa?

Girişte bu yıl yapmaya çalıştığım şeyleri sıralayayım. Kasımda yeniden flüt çalmaya başladım, ders alıp sesi daha düzelteyim dedim. Sonra sertifika al dediler, ABRSM Royal Academy sınavına başvurduk (önümüzdeki hafta cuma sınavım var). Mayıs başında ALES’e giriyorum, ardından yine ODTÜ Proficiency’ye yani İngilizce sınavına gireceğim. İkisinden de iyi alırsam Psikoloji bölümüne yüksek lisansa başvurmayı planlıyorum. İşimi değiştirdim yakın zamanda, artık net olarak “iOS developer” ünvanlıyım ve yeni projeye alışmaya uğraşıyorum. Fotoğrafçılık yapabileceğimi pek sanmıyorum sandalyemde (gerçi bugün ‘neden olmasın?’ geldi bi’ ama…) ama Photoshop öğrenebilirim dedim, Udemy’den ders aldım. Hiçbiri henüz başarı değil, o yüzden övme diyemeyiz kendim için. Hepsi girişim. Neden?

Sonucu baştan söyleyeyim, boşlukta dingin, huzurlu değilim. Dolmalı zamanım bir şekillerde, kafam dolmalı. Oysa huzurum olsa…

1 Yorum

Sadece PJ Harvey

PJ Harvey’den bahsettim mi hiç burada? Sanki 1-2 şarkısını ara ara andım gibi geliyor da kadın aslında biraz daha geniş bir kavram. Hadi bahsedeyim.
PJ sert bir kadın, bence. Hayatını çok araştırmadım, hiç de merak etmem. Bir aralar Nick Cave ile ilişkisi olmuş herhalde de ondan bile şimdi emin değilim ki bana ne? Ama şarkılarına bakarsak sert kadın. Bi’ Joan Jett sertliği değil, alakası yok. Ama This Is Love sertliği, açıklığı var. Bir de White Chalk narinliği.

Yorum Bırak

Basitliği denesek mi?

Geçen yıl gittim “Just be simple” dövmesi yaptırdım koluma. Görenler “Pek de ‘simple’ değil aslında, ipler karışmış falan?” diyor. Halbuki incelense, düğüm haline gelen ipler uca doğru tek ipe iniyor, orada da “Just be simple” var. Bu kadar anlamlandırma pek uymuyor tabii yapısına da ben düşündüm, benim bu işte. Kendime diyorum temelde zaten bu sözü ama bir yandan bakınca da, bence ben gayet basit olmayı tercih ediyorum. O zaman neden benimle iletişim kurmak için insanlar ağdalı konuşmaya, felsefe yapmaya çalışıyor?

Yorum Bırak