Bunu tartışmazdım ben pek, bana kalsa yalnızlık muhakkak, kesinlikle, hiç sorgulamadan kötüdür. Fekat birini tanıdım, biliyorum ki adam yalnızlığı gayet bilinçlice, öyle insan nefreti ve benzeri olmadan, kendisi için arıyor ve tercih ediyor zaman zaman. Hani kalabalıktan baymak gibi de değil onunki, yalnız olduğu zamanlara rağmen yalnızlığından memnun. O yüzden yalnızlığın iyiliği ya da kötülüğü üzerine irdeleme yapmam, çok değişken. Yalnızlığın kendisine dair biraz sorgulayasım var. Başlayayım mı ona?
1 YorumEtiket: yalnızlık
Bakın bir noktayı açıklığa kavuşturmamız lazım: “Düşmanınız” olmayan herkes “dostunuz” demek değildir. Keza “dostunuz” olmayan herkes de “düşmanınız” olmak zorunda değildir.
Yorum BırakBir kitleyi karşına almamak için çabalarsan, diğer kitleyi de benimseyemiyorsun ey insan. Eşit mesafeyi koruyayım dediğinde – hemen akla gelecek olan – hiçbirine dahil olamadığın ve ortada “dımdızlak” kaldığın gibi, hepsine eleştirel de yaklaşır vaziyete de bürünüyorsun. Neden? Çünkü x grubuna kendini ait hissetmemen için sebepler var – senin mantığında – ve o sebepler de nelbette ki eleştirilerini temellendiriyor.
Yorum Bırak