Bir gün neticeyi etkilemese de akım olarak ciddi anlamlı bir Ankara Çağırıyor ya da TC’de Anarşi tarzı şarkılar çıkarsa, taklitçiliğini irdelemezsek biz de, bunun olması mümkün bölgelerden birini biliyorum ve ve… Yoo dostum yoo (taklitçilik mi demiştim?) seni, beni hiç sevmeyecekler. Hem de hiç!
Bizdeki “Ayh hükümetten memnun diğılım”, “Özgürlüğümüzün peşine düşelim”, “Haklarımızı alalım” cümlelerinin o kitleye zerre anlam ifade ettiğini zannetmiyorum mesela. Ha, benim düşünceme göre anarşi de anlamsız bu kitlede. Zaten Sex Pistols’a da gerçekte öyle değil miydi? Öyleydi. Yine The Clash neyse de, asıl kült grup Sex Pistols’ın anarşiyi bildiğini hiç sanmıyorum. Sanmıyor değilim sadece, biliyorum da.
İşte o kitle bizden, evet bizden nefret ediyor olacak. Neden? Biz nefret etmeleri için hiçbir şey yapmamışızdır aslında, direkt olarak. Yaşadık bilmeden içinde doğduğumuz dünyada, standartlarda. Onlar gibi aynı. Ama nasıl ki bizim görüşlerimizin oluştuğu bölgeyi ve dolayısıyla neticelerini biz kontrol etmiyorsak tamamen, onlarda da aynısı geçerli olacak.
İşte o çocuklar, büyüdüklerinde bunu yapabilirlerse, Apaçi kitlesinden başka şekilde – ve belki de onlar olarak – isyan bayrağını açarlarsa, biz sadece “‘Iyyy’layan pislikler” olarak 30 yıl sonra anlatılan kişiler olacağız.
Doğrusu bunu istiyorum. Şartlar var, dibine kadar hem de. Kendilerince bir uykudan uyanıp yeni uykuya daldıklarında, bu yeni uykularının Türk punk’ında siyasi olarak temellenmiş, yer yer pop içeren, ileride “indie”yle karışacak, “proto” ve “post”u da gelişmiş ve gelişecek bir kavram olmasını nasıl da istiyorum var ya…
Of of…
[…] Ayrıca bu yapılmayacağı için diğer ihtimali de gelecek sayarsak… O da şöyle olacak. […]