İçeriğe geç

Sonunu anlatır mısınız?

Hikayelerin sonunda farklı netice gelince bilmeyi istemeyiz hani, spoiler adı üstünde, mahveder her şeyi. Ama hikaye sizinse, sonu da güzel olacaksa, bunu bilmek ve de o noktaya geçmek istemez miydiniz?

İstemeyecek kadar lüksünüz varsa hayranlık duyarım hayatınıza. Siz de duymalısınız bence zaten. Ama yoksa, devam edelim mi?

Haksızlık yaptığım bi’ adam var, Nick Cave. Sevemiyorum, gıcıklanıyorum. Halbuki müziği zaman zaman hiç fena gelmez. Misal bugün işteyken bi’ listeden bilmeden Tupelo çaldı, hemen sesinden tanıdım, dinledim zevkle ama ısınamam bi’ türlü. Buna iki sebep görüyorum, tabii haksızlık çıkartıyor ikisi de. Biri Kylie Minoque ile hayli güzel Where The Wild Roses Grow düetindeki anlatılan hikayede çok kötü adam oluşu (evet), diğeri Blixa Bargeld‘in oun Bad Seed’i olmadığı zamanlarda, Einstürzende Neubauten ile (ki bu grup Nick Cave and the Bad Seeds‘ten önce varmış) de başka işlerde de daha güzel şeyler çıkardığını görmem. Biraz “Ben öne çıkacam!” etmiş gibi gelir, ondan yani. Yine haksızlık tabii ama öyle.

Neyse, konum o da değil. İlk defa hakkını yediğimi söyleyip hakkını veresim geldi – biliyoruz ki beni okuyor. Ama aslında ben yine Blixa Bargeld‘deyim, yine Teho Teardo ile olan albümünde: Still Smiling. Enfes bir şey, mükemmel diyebilirim çok rahat. O kadar derin, yoğun ki…

Dark izleyen çok kişi ilk sezon son bölümden A Quiet Life‘ı kapmıştır zaten, ben de burada bahsettim. Onda önce hep “quiet life”ı nasıl istediğini anlatır, sonra umutsuzluğunu döker. Ama en sonunda çaktırmadan, gizlice aslında onun olacağına inandığını fısıldar – bir nevi. Bayılırım o sona, olacaktır çünkü bir şeyler.

Aynı albümde Alone With The Moon var bir de. Sözlerini ilk defa koyayım mı önden?

” Searching for sunlight, there in your room
Trolling for one light, there in the gloom
You dream of a better day, alone with the moon
All things are nothing, they’re in your tomb
All things are nothing, that should is your doom
You dream of a better day, alone with the moon

The loving and choking, they all end too soon
Forgotten memories, forgotten tunes
You dream of a better day, alone with the moon”

Bir de son var ama, dinleseniz daha çok hissedeceğiniz.

” That day it’s coming soon
Alone with the moon. “

Biliyorum, çok sıkıcı hal alıyor bu üzgün yazılar ama bir an dinlerken içimde anlık “N’olur olsun…” diye ses uyandı, “O gün yakında geliyor” dediğine Bargeld. Çok mu aptalca? Belki, muhtemelen. Lüksüm yok biraz işte, aralarını atlayalım diye de istiyorum yorgunca.

Oysa bazen derim, sonundaki kısacık zevk için nice şarkıyı çekiyorum zaman zaman, hiç ileri sarmadan, vazgeçmeden diye. Hayatı da mı böyle ediyorum acaba derim. Bilmem… Halbuki istiyorum o aralar atlasın, hemen son gelsin, ve güzel bi’ son olsun. Bargeld de gelecek diyor, Teardo ile birlikte.

Bu yüzden de sonu alalım hemen, hem-men! Bruce Willis ölüymüş, Nicole Kidman ve çocukları da. Bu sonları bilin artık, ben de mutlu sonumu bileyim. Siparişse spoiler siparişimi vereyim, tatlı tatlı. Hı? Evet, lütfen.

Tek Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.