Yenilik sever misiniz?

Olmuyor Gamze, olmuyor! Bu başlıkta değil son cümlen olmalı. Her şeyi böyle döküyorsun, sonra bi’ okuyucu kitlesi edinemiyorsun. Oysa işin sırrı başlık, değil mi? 

Değil tabii. Ama olsun, buyurmaz mısınız?

WordPress son güncellemesini aldı. Şimdi yazı yazma kısmı komple değişmiş. Bir nebze yadırgadım tabii ama sanki biraz da sevdim mi? Çok sevdim! Ne birazı? Sık kullandıklarım önüme düşecek mesela, az önce “devamını oku” yapınca fark ettim. Ne güzel, ne güzel. 

Facebook cover/kapak getirdiğinde aşırı tepki almıştı da ben sevmiştim aslında. Keza Twitter değişmişti, ne olmuştu hatırlamıyorum, onu da sevmiştim. Last.fm değiştiğinde görselliği artırmıştı bakın, bu dediğim en az 6-7 yıl olmuştur, onda yabancılık hissetmiştim önce. Görselliğin artışını müziğe yakıştıramamıştım herhalde ama ısındım mı? Pekala. Ben neredeyse bütün değişiklikleri severim, daha iyi olduklarından ziyade değişiklik sevdiğim için. 

İş değiştirdiğimde az çok tedirgin oldum şartlarım daha zorlarsa diye, cillop oldu. Öyle ki bugün düşündüm, eski işimden daha çok zevk alıyorum ve part time’ı nerdeyse bitirmiş, full time’a geçmiş haldeyim. Çok kişi benim iş standardımı ister saat olarak, para olarak ucu ucuna yetiştirmiyorlarsa. 

Yani? Yani değişiklik güzel şey. Ben her zaman açığım buna. Hemen her zaman. 

…

Şimdi “hah-hah-ha” havasına ortasına bi’ ciddileşme katalım mı? Hani filmdeki gözlüğü çıkartarak konuşma sahnesi… Hah, ondan. 

Ben değişikliği istememek, buna hayatımda gerek duymamak istiyorum. Kalıcılığı çok istiyorum. 

…

Daha açasım gelmedi, kesiyorum ciddi anı. Çünkü o temelim benim ve pardon ama size ne? 

…

Değişim lazım hayata, mutlaka lazım. Çıkılmazlarda da. Değişim bazen hiçbir şey yapmamak, bazen durdurmak, bazen ket vurmak, bazense tercih etmek. Eh yapmalı, en nihayetinde insan ölümlü canlı. 

Bunun farkında değilsiniz değil mi? Tekrar edeyim o halde: İnsan ölümlü canlı.