İçeriğe geç

Hayretlerde.

Herkeste bazen oluşuyordur bu ama bende müzikte çıkıyor, “Bunu nasıl ortaya çıkarabiliyorlar?!” şaşkınlığı.

Geçen yıl yeni işe başladığım dönemlerdi. Aslında doğru düzgün işim yok, henüz alışma günleri ama işte, çabalıyorum aldığım az görevi de yapayım iyi şekilde diye. Tabii müzik de dinliyorum o arada.
Esmerine dinlemeye başlamışım, muhtemelen karışık çalanlarda geldi. Nasıl oldu da YouTube’da onların şimdi paylaşacağım videosunu açtım bilmiyorum. Sonraki 11 dakika ama kilitlendim. Abartmıyorum, pek bu iddialı cümleleri ciddi söyleyecek kişi değilim – dahası ekşi, beğenmez ve de çabuk sıkılanım. Fakat bunda oldu. İşte olmanın verdiği tedirginlik, ama bir yandan aldığım haz… Şaşırmalar, birilerine bunu söyleme isteği – tabii içimde kaldı o ayrı.
O hiç bilmediğim enstrümanlar, farklı ses çıkarışlar, melodik olmayan ara sesler… Ben bu şarkıyı çok dinlemiştim zaten, albümünde 2. şarkıydı. Ama canlı görmek bambaşka etti. Ondan sonra “Bu insanlar bunu nasıl oluşturuyorlar en başında?” geldi işte.

Bir yandan rahatsızlık da verir, tahmin ediyorum bunu. Özellikle gelişim süreçleri. Esmerine yine iyi, asıl ataları olan Godspeed You! Black Emperor bunu çok çok yapar. Asıl melodiye bir türlü ulaşamama, huzursuz sesler, tınılar…
Sonrasının güzelliğiyle bağlar beni kendisine. Sleep’e o yüzden hayret ederek dinlerim hep. Ortalarında bir daha dinlemem derken tekrara alışın başka sebebi olamaz zaten.

Ama bu insanlar bunları nasıl oluşturuyor? Söz yok, beste. Tamam, tüm besteler öyleydi. Klasik müziğin de böyle bir farklılığı vardır, daha ötesi muhtemelen. Ama ama… Barok dönemi dışındakilerde rahatsızlığa tutkunluk çok mudur ki? Aslında onu çok da merak etmiyorum. Bunlar nasıl yapıyor?

Bu videoyu izlediğim her seferinde konserlere gitmek değil, bu grubun oluşturduğu çemberin tam ortasında oturup gözlerimi kapatmak istiyorum. Belki ebru yansıtılan ekrana karşı oturup onları arkamda çalarken de duyabilirim, o da olur. Evet, bunun benzerini kulağımda kulaklıkla çok yaptım da canlı dinlemek denince bunu ve hatta bundan çok başka şarkıları, başkalarından istiyorum. Bir bana yapsınlar, zaten yanıma benimle bunu dinleyecek ne arkadaş ne de sevgili bulabilirim.

7-8 kişi toplanmış. Almışlar ellerine enstrümanlar… Biri diyor “Si vereyim ben bi'”, sonra oradan öteki garip sesler katıyor… Sonra bunu uzattıkça uzatıyor, araya heyecan, üzüntü, mutluluk, gerginlik katıyorlar… İlginç bir şey ya… Gerçekten.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.