Müzik hikayelerim eksik kalmasın, değil mi?
Şu fotoğrafı ilk gördüğümde duyduğum “mutluluk” anlatılamaz sayın okur:
Amcaların üçünü de severim ki “amca” demem de olmaz hepsine. Lou Reed amcadır, Iggy Pop The Stooges‘dır, David Bowie de… Mmm… Karizmadır, evet.
Tarihsel evrimlerine bakınca, son dönemlerinde Lou Reed ve Iggy Pop’a çok “Vay bee… Ne fantastik adamlar” denecek hallerinin olduğunu düşünmüyorum şahsen. Iggy Pop hala üst beden çıplak şekilde, “Çılgınım, asiyim, yıkarım!” fotoları veriyor, Lou Reed de ölmezden evvel Metallica ile turneye çıkmıştı ama ondan evvel gördüğüm, iç dünyasında manevi yolculuklardaydı rahmetli. Son iki hamlenin ikisi de benim için pek “Vayh be!”lik değil yani. Aslında Lou Reed’in Metallica ile “kefen parasını çıkarmak üzere” turneye çıkışına bakmazsak (bu tabiri de birisi dün Metallica’nın kendi turnesine dair, onlar için demişti ve ben arakladım şimdi Lou’ya), evveli biraz Ahmet Özhan’ı andırıyor benim için. Ahmet Özhan’ı da bilen birileri çıksın artık!
Ama David Bowie zaten hep daha renkli bi’ adamdı, sonrası da öyle gelişmiş görünen o ki. Yanlış hatırlamıyorsam The Prestige’de de ufak bi’ rolü vardı, Tesla olarak. Filmde görünce sırıtma yayılmıştı yüzüme, geçenlerde de Allmusic‘e göre 2013’ün en iyi albümlerinden birisinin Bowie’nin çıkardığı olduğunu gördüm, edindim tabii. Adam daha verimli gidişlerde yani.
Neyse, Iggy Pop için hazırda bir parça bulamasam da hem Lou Reed için hem de David Bowie için başka gruplarca yapılmış parçalar var elimde ve dinlediğimde bilhassa Lou Weed’de hoş, sempatik, tatlı hallere kapılıyorum. Dolayısıyla, olur da kapılırsanız diye sizinle de paylaşıyorum.
İlki, The Dandy Warhols‘dan (Grup kendi adında da, şarkılarda da harf oyunları yapıyor evet. Hoş değil mi?), (Tony, This Song is Called) Lou Weed.
Diğeri de öncekine benzer bir gruptan, The Brian Jonestown Massacre‘dan (David Bowie I Love You) Since I was Six. Bunda şarkı biraz daha sıkıcı gelecektir muhtemelen ki öyle zaten. Ama ismi renkli, “6 yaşımdan beri” geyikleri var hani…
Hmm… Iggy Pop da eksik kalmasın, hakkında yapılmış şarkı olmasa da aklımda. Ona da kendi şarkısını, benim zaman zaman marşım olanı sunayım. Klibi de eğlenceliktir zaten, “Alın size Iggy Pop”dır. Buyrun, I’m Bored ile Iggy.
Velvet Goldmine filmi Iggy Pop ve David Bowie arasındaki ilişkiyi anlatır,David Bowie’yi ana kişi alarak ve o filmde bazen Bowie’ye karşı sübyancılığından ötürü gıcıklanırsınız (bende oldu en azından) da… Zaten beğenmek her şeyini onaylamak değildir ya, ordan yırtıyor insan.
…
Lüzumsuzluğumu da söyleyeyim bari. Üniversiteye girdiğimde İngilizce konusunda beklediğimden, beklenenden iyi çıkmıştım da sebebini düşünmüştü insanlar. Ben de “Wikipedia sayesinde” diyordum, elalem çok çok “ulvi” şeyler okuyorum sanıyordu. Hayır, gittim o zamanlar bu adamları ve benzeri şekilde dönemsel akımları, türlerini, geçmişlerini vs. okudum anca.
İşte, ne denir… Lüzumsuzluk.