Baştan genel durumu çizeyim: Bu satırları okuyan insan Facebook hesabımdan haberdarsa, 11.11.2011’den beri – ki o gün açtım tesadüfen – bir tane bile Godspeed You! Black Emperor paylaşımı bulamaz. Gitsin yarım saat aransın. Çıkmayacak. Neden? Pis insanım, ondan.
Az önce nasıl olduysa, bi’ arkadaşımla Yndi Halda‘nın Dash and Blash‘ını paylaştım. O trance dinler, o yüzden “bu ne yeaa hep tekdüze” demeyeceğini de biliyor gibiydim yani. Sonra kendim dinleyince şüpheye düştüm, adamın kendi dinlediklerinden “yavaş bir şey” diye bana linkini verdiği şarkı bile uçar giderdi yanı başından Dash and Blast’ın.
Yani şöyle ki, onun paylaştığı bu şarkı. Üşenmeyen ve dayanabilen olursa benim yolladığım da şu şarkı:
Neyse efendim, sonrasında ya gerçekten ya da kırıcı olmamak için muhterem kişi parçayı pek beğendiğini söyledi. Bu sefer ego gaza geldi ya, “başka şeyler de mi paylaşsam?” diye bir tereddüt başladı. Neden? Çünkü evet, ben Dash and Blast’ı bu ara çok dinledim de, daha uzun zamandır da Explosions in the Sky‘ın Magic Hours‘unu dinliyorum. Onun hakkı yenmesin, daha farklı özellikleri var. Kendi içinde coşkusu, daha dramatizeden uzak bitirmişliği var. Bir başka söyleyişe göre – ki ben paylaşmadan dinlemişti o kişi, yine ben kaynaklı olarak – “berbat distortion” var – mmmmm…
E risk bunlar risk! Bu bloğu okuyan insan varsa halen gözlerimi hafif kısıp kuşku dolu bakıyorum yüzüne, “ne ayak?” diye. Şarkılara burun kıvırdığında – benim açımdan – “bana ne” sonucu doğursa da şarkı açısından yazık edilmiş olacak diye. Yani… Neyse.
İşte Magic Hours da…
Yani…
İşte post rock çok “tekdüze” çok “uzun ve bayık” şarkılar içerir denebilir de, olay aslında öyle değildir. O nitelemelere gelen şarkılar zaten içinde gayet değişkendir. Üstüne de daha ne farklılıklar bulurum ben size ki… A ne geldi! Mexican Grand Prix‘e ne dersiniz?
gayet güzel tinilar.. elinize kulaginiza saglik.